دیروز رفته بودم پژوهشکده ژنتیک دانشجوهای هم رشته ای خودم اونجا زیاد بودند وقتی که در مورد کارشون و تکنیک هایی که بلد بودن صحبت می کردند احساس کردم که هیچی از اونا کم ندارم.آزمایشگاه های اونا خیلی خیلی مجهز بود بنج های پر از مواد و وسائل و ساده ترین چیزهایی که ما اینجا با سختی و زحمت به دست می آوردیم اونا براشون هیچی نبود . خوشحال بودم چون منم توی ازمایشگاه دانشگاه از صفر شروع کردم وسائل و امکانات رو با چنگ و دندون گیر میاوردم از تهیه روش کارو و سفارش و خرید مواد آزمایشگاه تا ست آپ کردن روش ها همه به دوش خودم بود ولی حالا دیدم که با همه این کمبودا چیزی از اونایی که تو این مراکز کار میکردن وهمه این امکانات رو داشتن کم نداشتم. ولی ای کاش جایی بود تا این توانایی ها به کار گرفته میشد.
اول از همه
ژوپی عزیزم قبولی تو رو در دوره دکترای مهندسی صنایع از صمیم قلب تبریک می گم و برات آرزوی بهترینا رو دارم تو واقعا لیاقتشو داشتی. (اگه کمی تاخیرداشت منو ببخش).
لیلون خانم و حامده عزیز
دفاع شما رو هم تبریک میگم.و براتون خوشبختی رو آرزو میکنم.
محبوب من
تدریس تو توی دانشگاه یه اتفاق خوب بود. استادیت مبارک.
و
دریای مهربونم
دکتر کوچولوی من دیدار دوباره تو توی همایش خیلی خوشحالم کرد. یاداوری خاطرات گذشته و دوران پر از شیطنت کارشناسی. برات آرزوی سلامتی و شادی رو دارم. منتظرتم