امیر جونم دوست دارم

اینم یه جور زندگیه دیگه. خیلی خوشحالم و خدا رو شکر میکنم که در نبود پدر و مادرو آواره خونه فامیلا نشدم. و اینو مدیون عزیز دلم امیر حسینم. امیر کوچولوی من که میای پیشمو منو از تنهایی در آوردی و خودتم شبها از ماموت میترسی و الان چند شبیه که منم ترسوندی به حدی که دیشب جارو بالای سرم گذاشتم.